Elif ile Vav'ın Hikayesi Nedir?

Elif gibi doğru ve dik, Vav gibi mütevazi olmak...

Aşk da tıpkı Elif gibidiri sminde gizlidir ama okunmaz. O olmadan da Besmele sese gelmez. O her şeyin içindedir ama hiç bir şeyde görünmez. 

Hz. Mevlana İnsan Vav şeklinde doğar bir ara doğrulunca kendini elif sanır. İnsan iki büklüm yaşar oysa en doğru olduğu gün ölmüştür.Kulluğun manası Vav dadır Elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir. O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar. Elif kainatın anahtarıdır Vav kainattır. Rabbi vav gibi mütevazı olsun ister kulları.

Musa dal olmuştur ama Firavunun gözü Elifte kalmıştır.
İbrahim ateşte vavdır Nemrut bizzat ateşe odun. 
Yunus vav olup balığın karnında anca kurtarmıştır kendini.
İnsan iki büklüm olunca rahat eder ana karnında.
Boylu boyunca uzansa da kim rahattır mezarında?

Vavın Elifle münasebeti ne kadar iyiyse kainatın dengeside o kadar düzgündür.
Kim kimi hatırlarsa evvel o ona koşar.
Kainatta tüm cisimler boşlukta dönerken insan belki o yüzden boşlukta kalmamış Rabbi onu imanla doldurmuştur.
Evvelde eliftir bir ilahi nefesle ahirde vav olur kainat. 

İyi bakıldığında görmek için bakıldığında; Bazen bir insanın secdedeki hali bazen bir ceninin anne karnında ki haline benzer.

Meşhur bir hikayedir: Hafız Osman fırtınalı bir günde dolmuş kayıkla Beşiktaş'a geçecektir. Bir kayığa biner. Yol bitmek üzereyken kayıkçı ücretleri ister. Fakat Hafız Osman o gün aceleyle çıktığı için yanına para almayı unutmuştur. Kayıkçıya; 'efendi yanımda param yok ben sana bir 'vav' yazayım bunu sahaflara götürkarşılığını alırsın' der. Kayıkçı yüzünü ekşitip söylenerek yazıyı alır. Bir müddet sonra kayıkçının yolu sahaflar tarafına düşer. Bakar ki yazılar levhalar iyi fiyatlarla alınıp satılıyor. Cebindeki yazıyı hatırlar ve götürür satıcıya. Satıcı yazıyı alır almaz 'Hafız Osman vav'ı' diyerek açık artırmaya başlar. Sonuçta iyi bir fiyata 'vav'ı satar kayıkçı. Kayıkçı bir haftalık kazancından daha fazlasını bu 'vav' ile kazanmıştır. Bir gün Hafız Osman yine karşıya geçecektir ve yine aynı kayıkçıyla karşılaşmıştır. Yol bitmek üzereyken yine ücretler toplanır. Hafız Osman da yol ücretini uzatır kayıkçıya. Kayıkçı 'efendi para istemez sen bir 'vav' yazıver yeter' der. Hafız Osman gülümseyerek ; 'efendi o 'vav' her zaman yazılmaz. Sen dua et para kesemi yine evde unutayım' der...